Scynk nadrzewny
Corucia zebrata[1] | |
Gray, 1855 | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Rząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Rodzaj |
Corucia |
Gatunek |
scynk nadrzewny |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
Zasięg występowania | |
Scynk nadrzewny (Corucia zebrata) – gatunek dużej, nadrzewnej jaszczurki z rodziny scynkowatych (Scincidae). Jedyny przedstawiciel rodzaju Corucia. Gatunek objęty konwencją waszyngtońską CITES (załącznik II)[3].
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Występuje endemicznie na Wyspach Salomona. Zajmuje najwyższe partie w koronach drzew lasów deszczowych.
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Scynk nadrzewny jest największą jaszczurką z rodziny scynków. Jego całkowita długość wraz z ogonem sięga 69 cm[4]. Przeciętna długość ciała bez ogona wynosi 35 cm.
Prowadzi nadrzewny i nocny tryb życia. Poruszanie się wśród gałęzi ułatwia mu chwytny ogon, odróżniający ten gatunek od większości scynkowatych. Drugą nietypową dla scynków cechą jest roślinożerność scynka nadrzewnego. Żywi się wyłącznie pokarmem roślinnym – liśćmi, kwiatami, owocami i grzybami. Jest to gatunek jajożyworodny. Samica rodzi najczęściej jedno, bardzo rzadko dwa młode. Odnotowano tylko jeden przypadek urodzenia trojaczków[4].
Podgatunki
[edytuj | edytuj kod]Wyróżnia się dwa podgatunki Corucia zebrata:
- Corucia zebrata zebrata Gray, 1855
- Corucia zebrata alfredschmidti Köhler, 1997
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Corucia zebrata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Corucia zebrata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Appendices I, II and III of CITES. cites.org, 12 czerwca 2013. [dostęp 2013-07-03]. (ang.).
- ↑ a b Subspecies comparision of the Genus: Corucia. Biology-Online.org. [dostęp 2008-12-09]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Włodzimierz Juszczyk: Gady i płazy. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986. ISBN 83-214-0464-2.
- Corucia zebrata GRAY, 1855. The Reptile Database. [dostęp 2010-09-06]. (ang.).